Triumfator tego spotkania de facto zapewniał sobie miejsce w Ekstraklasie. Nic dziwnego, że w obu zespołach przed meczem dominowały bojowe nastroje. Faworyta trudno było wskazać; co prawda Alior dłużej utrzymywał się w czubie tabeli, lecz ostatnie wyniki drużyny ze Skotnik i styl jej gry mogły budzić szacunek. Że nie ma z nią żartów, dość szybko się przekonaliśmy: prosta strata w środku pola, przejęcie piłki przez Jakuba Giermka i jego atomowy strzał dały prowadzenie gospodarzom. Niedługo później Giermek zdobył drugą bramkę i wprowadził wicelidera w niemałą konsternację. Ten nie miał wyjścia – musiał zaatakować. Już po chwili mogło to przynieść kontaktowego gola. Maciej Łuczak kopnął piłkę w kierunku pustej bramki, lecz w porę udało się wybić ją obrońcy. Po chwili kolegę z zespołu poprawił Grzegorz Wieczorek, tym razem już skutecznie. Tylko przez moment było 2:1. Do akcji wkroczył bowiem Marcin Dziedzic, który dał trzecie trafienie gospodarzom. Pomimo ataków Aliora i kilku naprawdę dogodnych sytuacji więcej bramek w tej części gry nie oglądaliśmy. Przewaga dwóch goli po stronie J&J była, jak się wydawało, bezpieczna. Druga połowa odmieniła jednak wszystko. Niezwykle agresywna i waleczna postawa gości przynosiła efekty. Tuż po wznowieniu gry zdobyli oni swoją drugą bramkę (Łuczak) i chociaż bardzo szybko odpowiedzieli na nią biali drugim celnym strzałem Dziedzica, nie dało się nie zauważyć, że gospodarze jakby stanęli. Było to wodą na młyn bordowych, którzy raz za razem zagrażali bramce Pawła Sekuły. Udało im się doprowadzić do wyrównania po kolejnych golach duetu Łuczak-Wieczorek. Zwycięstwo było od jednych i drugich o krok. To goście byli jednak, z racji odrobionych strat w większym gazie i to do nich należało ostatnie słowo. Mateusz Stróżyk tuż przed zakończeniem spotkania zdobył dla nich piątą bramkę, dając tym samym trzy oczka i niemal pewny awans do elity.